Kadra XIX
Krąg Wodzów
hm. Kazimierz Wnętrzycki HR
 Kazimierz Wnętrzycki (1921–2009), mgr ekonomii (nauk ekonomiczno-handlowych), harcerz Szarych Szeregów ps. „Szary”, „Orzech”,„Błękitny”, harcmistrz, instruktor harcerski czynny przez ponad pięćdziesiąt lat.
Urodził się 2 I 1921 r. w Żywcu jako syn Antoniego Wnętrzyckiego i Marii z d. Kochmańskiej.
Do harcerstwa wstąpił 1 IX 1929 r. do gromady wilcząt przy Szkole Powszechnej w Hajnówce. W latach 1929–1939 mieszkając kolejno w Hajnówce, Żywcu, Bielsku Podlaskim i ponownie w Hajnówce, do roku 1932 należał do gromady zuchów, następnie do I MDH w Żywcu, I MDH w Bielsku Podlaskim i II MDH w Hajnówce, gdzie pełnił m. in. funkcje zastępowego, przybocznego, drużynowego oraz wodza dwóch gromad zuchowych. Brał udział, a także później prowadził, obozy stałe i wędrowne, zimowiska oraz spływy i rejsy harcerskie. W roku 1938 zdobył stopień Harcerza Rzeczpospolitej oraz ukończył kurs podharcmistrzowski, zorganizowany przez Białostocką Chorągiew Harcerzy w ośrodku wojskowym nad Niemnem, koło Grodna.
W okresie okupacji był harcerzem Szarych Szeregów kolejno w Bielsku Podlaskim, w Żywcu, w Krakowie i w Hajnówce (nosząc pseudonimy „Szary”, „Orzech”, „Błękitny”). Od 1942 roku był hufcowym Szarych Szeregów w Bielsku Podlaskim, a w roku 1944/45 hufcowym hufca Bielsk Podlaski.
Po wojnie powrócił do Krakowa i do harcerstwa, w którym zainteresował się lotnictwem. Odbył pełne szkolenie szybowcowe, uzyskując uprawnienia pilota szybowcowego, co pozwoliło mu potem podjąć pracę w Szkole Lotnictwa Szybowcowego na Dolnym Śląsku w Grunowie (w pobliżu Jeżowa Sudeckiego), a następnie w Głównej Szkole Lotnictwa Szybowcowego na Żarze w Międzybrodziu Żywieckim na stanowisku kierownika biura szkolenia szybowcowego.
W 1949 roku ukończył studia ekonomiczne w Akademii Handlowej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra nauk ekonomiczno-handlowych. Najdłużej pracował w różnych instytucjach związanych z przemysłem naftowym m.in. w Biurze Projektów i Realizacji Inwestycji Rafinerii Nafty „Bipronaft”, Instytucie Technologii Nafty i Zjednoczeniu „Petrochemia”.
Po reaktywowaniu harcerstwa podjął służbę instruktorską w komendzie Chorągwi Krakowskiej, w której do 1978 roku pełnił funkcje kierownika inspektoratów: pożarniczego oraz lotniczego i astronautycznego. Była to praca prowadzona na wysokim poziomie, a jej znaczenie wykraczało często poza teren chorągwi (np. organizacja ogólnopolskich zawodów „Ikar”). Później był sekretarzem Komisji Historycznej Chorągwi (1980−1987). W 1958 roku został zweryfikowany w stopniu podharcmistrza, w 1960 zdobył stopień harcmistrza, a w 1970 otrzymał honorowy stopień harcmistrza Polski Ludowej.
Był również działaczem PTTK i Aeroklubu Krakowskiego. Opublikował szereg artykułów w „Harcerzu Rzeczpospolitej” (1983), oraz opracowania Gawędy lotnicze (Kraków 1984), Zuchowe lotnictwo (Kraków 1984), Zuchowe pożarnictwo (Kraków 1986) i Regulaminy harcerskich i zuchowych imprez lotniczych (Kraków 1982).
W 1982 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ponadto otrzymał: Srebrny Krzyż Zasługi (1962), Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1986), Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” (1985), Honorową Odznakę „Za Zasługi dla ZHP” (1967), Odznakę „Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego (1972), Odznakę „Za Zasługi dla Aeroklubu PRL” (1986), Odznakę „Przyjaciela Dziecka” TPD (1965), Złotą Odznakę „Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej” (1969), Złotą Odznakę „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa (1968), Srebrną (1978) i Złotą (1981) Odznakę „Zasłużonego Działacza Turystyki”, Medal 50-lecia Polskiego Lotnictwa Sportowego (1969), Medal 50-lecia Aeroklubu Krakowskiego (1978), Medal Chorągwi Krakowskiej „Za Zasługi” (1987), „Błękitne Skrzydła” – nagrodę redakcji tygodnika „Skrzydlata Polska” (1978) oraz Honorowe Odznaczenie Szczepów Lotniczych (1981).
Zmarł 24 VIII 2009 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera CC, wsch. 9 gr. Mitschków).
Źródła: Kudasiewicz M., [wspomnienie]; Archiwum Komisji Historycznej Chorągwi Krakowskiej:wniosek o przyznanie Medalu Komisji Edukacji Narodowej, ankiety osobowe instruktora.
hm.Marek Kudasiewicz HR
20 lat współpracy
hm. Kazimierz Wnętrzycki
Zuchy i Druhowie - Lotnicy
Prowadząc przez dwadzieścia lat (1958-1978) Inspektorat Lotniczy i Astronautyczny Krakowskiej Komendy Chorągwi im. Tadeusza Kościuszki Związku Harcerstwa Polskiego współpracowałem ściśle przez cały okres ze Szczepami Lotniczymi im. Żwirki i Wigury, Hufiec Kraków - Krowodrza.
Szczepy Lotnicze rozwinęły na wielką skale działalność lotniczą wśród harcerzy, harcerek, zuchów i instruktorów harcerskich, popularyzowały lotnictwo i astronautykę wśród młodzieży harcerskiej i szkolnej oraz dorosłych; prowadziły prawidłową i różnorodną działalność harcerską.
Byłem świadkiem wysokich i obniżonych lotów. Jednak Harcerze - Lotnicy byli wierni swojemu hasłu "dziewiętnastka się nie łamie" i dzielnie pokonywali trudności, szli i nadal idą naprzód. Jest to zasługa świetnej Młodzieży i przede wszystkim wspaniałych Instruktorów.
Dziękuję serdecznie wszystkim Druhnom i Druhom za owocną współprace i znaczną pomoc w realizacji zadań lotniczych i astronautycznych naszej Chorągwi i ZHP.
(Z Monografii 50-lecia 19 KDL)
Od redakcji M19:
Bezdyskusynie był naszym Przyjacielem. Wspólnie rozwijaliśmy Harcerskie Lotnictwo, korzystając z Jego fachowego ale , co może ważniejsze, bardzo serdecznego wsparcia. Mimo że formalnie nie nosił barw XIX, to jak sam mawiał - zwłaszcza pod koniec życia, odwiedzając nasze zawody modeli balonów, kartonówek czy latawców lub pokazy naszego Harcerskiego Klubu Balonowego - "... najwyraźniej stałem się Dziewiętnastakiem z ducha ..." - dlatego zaliczamy go do szeregów kadry XIX.
Fotka:
1994.12.04 - XXXIV Zawody Latających Modeli Kartonowych - Kraków, SP-58 |
