 prof. dr hab. phm. Józef Marecki
- do uzupełnienia -
[http://ipn.gov.pl/pl/o-ipn/struktura/kolegium-ipn-1/sklad-kolegium-ipn/34745,prof-dr-hab-Jozef-Marecki.html]
Urodził się 31 stycznia 1957 r. w Krośnie. Historyk, wykładowca na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie oraz pracownik krakowskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Specjalista z zakresu archiwistyki i historii najnowszej. Zajmuje się problematyką związaną z szeroko rozumianym krajobrazem kulturowym Europy. Szczególnie bliskie mu są heraldyka, numizmatyka oraz weksylologia, falerystyka i symbolika chrześcijańska. Należy do wielu towarzystw naukowych w Polsce i za granicą.
Kształcił się w Krośnie i Rzeszowie, gdzie ukończył Pedagogiczne Studium Techniczne (1979 r.). Następnie rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej (obecnie Uniwersytet Papieski Jana Pawła II) w Krakowie (ukończone w 1986 r.), równolegle studiując na Wydziale Historii Kościoła (obecnie Wydział Historii i Dziedzictwa Kulturowego), gdzie ukończył także studia doktoranckie i się doktoryzował (1992). Habilitację z nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskał w 2001 r., cztery lata później został profesorem UPJP II, a w 2011 r. uzyskał profesurę tytularną. W 1986 r. otrzymał święcenia kapłańskie w Krakowie; po dwuletniej pracy duszpasterskiej w Stalowej Woli został skierowany do pracy naukowej. Od 1990 r. związany jest zawodowo z Wydziałem Historii i Dziedzictwa Kulturowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie jako wykładowca akademicki. Kolejno pracował jako asystent (1990–1994) i adiunkt (1995–2001) w Katedrze Historii Kościoła w Czasach Najnowszych, a następnie został powołany na kierownika Katedry Archiwistyki i Nauk Pomocniczych, na którym to stanowisku pracuje do chwili obecnej. Ponadto od 2002 r. pracował jako kierownik Studium Archiwistycznego (2002–2008), Studium Archiwistyczno-Bibliotekoznawczego (od 2008 r.) i Podyplomowych Studiów z Archiwistyki i Bibliotekoznawstwa (od 2008 r.). Do chwili obecnej wypromował około 100 magistrów i licencjatów zawodowych oraz 5 doktorów. Ponadto prowadził wykłady na Uniwersytecie Śląskim, w Krakowskim Instytucie Rozwoju Edukacji oraz w Wyższych Seminariach Duchownych afiliowanych do UPJP II. Za działalność na polu dydaktycznym i organizacyjnym został odznaczony medalem KEN (2006) i kilkakrotnie wyróżnieniami rektora UPJP II.
W 2006 r. podjął pracę w Oddziałowym Biurze Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – jako główny specjalista, koncentrując swe badania na represjach wobec Kościoła katolickiego i innych związków wyznaniowych. Współinicjator edycji źródeł „Niezłomni” oraz redaktor serii wydawniczej „Kościół w Okowach”. W 2007 r. otrzymał nagrodę Prezesa IPN za działalność naukową.
Ponadto angażuje się w działalność na polu archiwistycznym, prowadząc wykłady z archiwistyki, organizując szkolenia dla archiwistów oraz aktywnie uczestnicząc w życiu tego środowiska. M.in. był członkiem Rady Naukowej przy Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych (z nominacji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2009–2012), jest członkiem Zespołu Specjalistów do Spraw Archiwaliów przy Kościelnej Komisji Konkordatowej (nominacja w 2004 r.) oraz członkiem Rady Naukowej przy Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie. Jest członkiem wielu towarzystw i instytucji naukowo-badawczych, m.in. Komisji Historycznej PAN – Oddział w Katowicach (od 2004 r. zastępca kierownika), Polskiego Towarzystwa Historycznego, Stowarzyszenia Archiwistów Polskich, Stowarzyszenia Archiwistów Kościelnych (wiceprezes 2004–2008 i prezes 2008–2012), Polskiego Towarzystwa Teologicznego (wiceprezes 1996-2008; kierownik Sekcji Historycznej 1992–1996, 2002–2016), Instytutu Badań Dziejów Kościelnych w Łucku (zastępca dyrektora od 2010 r.). Współpracując z placówkami muzealnymi pełnił szereg funkcji doradczych i kierował radami naukowymi. W ostatnich miesiącach został powołany do Zespołu do Spraw Nagród w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz do Rady Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Opublikował 32 monografie i zwarte edycje źródłowe, redagował 33 prace zbiorowe, opublikował blisko 190 artykułów naukowych w kraju i za granicą, 70 haseł biograficznych, ponad 70 artykułów popularnonaukowych. Podczas konferencji i sesji naukowych wygłosił 206 referatów, w tym za granicą 22, a w kraju 31 na konferencjach międzynarodowych i 153 na ogólnopolskich. W dorobku posiada także 96 wystąpień popularyzatorskich, około 50 nagrań radiowych i telewizyjnych. Znany w środowisku harcerskim jako założyciel „niezależnego” Szczepu Harcerskiego Leśne Plemię w Stalowej Woli – Rozwadowie (1986) i duszpasterz harcerski, duchowy opiekun Sybiraków i środowisk kombatantów w Małopolsce.
Uchwałą Sejmu RP z dnia 23 czerwca 2016 r. powołany na członka Kolegium IPN.
[http://ipn.gov.pl/pl/o-ipn/struktura/kolegium-ipn-1/sklad-kolegium-ipn/34745,prof-dr-hab-Jozef-Marecki.html]
Józef Marecki
Józef Marecki (ur. 31 stycznia 1957 w Krośnie[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, historyk i archiwista, profesor nauk humanistycznych, od 2016 członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej.
Życiorys
Absolwent Pedagogicznego Studium Technicznego w Rzeszowie (1979). Ukończył następnie studia na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1986. Przez dwa lata pełnił posługę w Stalowej Woli, następnie został oddelegowany do pracy naukowej[1]. Doktoryzował się w 1992 na PAT na podstawie rozprawy zatytułowanej Dzieje Krakowskiej Prowincji Ojców Kapucynów w okresie II wojny światowej (1939–1945)[2]. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2001[1] na Wydziale Historii Kościoła PAT w oparciu o pracę pt. Dzieje Zakonu Kapucynów w okresie II Rzeczypospolitej. Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych otrzymał 13 grudnia 2011[2]
Zawodowo związany od 1990 z Papieską Akademią Teologiczną w Krakowie, przekształconą w 2009 w Uniwersytet Papieski Jana Pawła II. Na uczelni tej objął kierownictwo Katedry Archiwistyki i Nauk Pomocniczych na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego. Prowadził również wykłady na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. W 2006 podjął pracę w Oddziałowym Biurze Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie (na stanowisku głównego specjalisty)[1].
Został członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Stowarzyszenia Archiwistów Polskich, Stowarzyszenia Archiwistów Kościelnych (w latach 2008–2012 był jego prezesem) oraz Polskiego Towarzystwa Teologicznego, w którym pełnił funkcję wiceprezesa (1996–2008) i kierował sekcją historyczną. Został wiceprzewodniczącym Komisji Historycznej PAN – Oddział w Katowicach[1]. W 2016 powołany do Rady Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki[3] oraz do Zespołu do Spraw Nagród w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów[1].
W przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010 poparł kandydaturę Jarosława Kaczyńskiego[4].
23 czerwca 2016 Sejm powołał go na członka Kolegium IPN[5].
Specjalizuje się w archiwistyce i historii najnowszej. Zajmuje się także zagadnieniami związanymi z krajobrazem kulturowym oraz naukami pomocniczymi historii. Opublikował ponad 30 monografii i ok. 190 artykułów naukowych[1]. Jego praca pt. Zakony pod presją bezpieki. Aparat bezpieczeństwa wobec wspólnot zakonnych na terenie województwa krakowskiego 1944–1975 (Kraków 2009) została nominowana do konkursu Książka Historyczna Roku w kategorii „najlepsza książka naukowa poświęcona dziejom Polski i Polaków w okresie XX wieku”[6]. W 2007 otrzymał nagrodę Prezesa IPN za działalność naukową[1].
W 2017 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].
Przypisy
Linki zewnętrzne
[większy rozmiar - kliknij w grafiki]
 
|
