Kadra XIX

Krąg Wodzów

hm. Krzysztof Pawluś HR

"WIERNY KOT"

Krzysztof Pawluś (1934–2014), mgr inż. hydrogeologii, harcmistrz.

Urodził się 27 X 1934 r. w Siedliskach pow. jasielski jako syn Jana (1900–1960, rolnika) i Anny (1902–1984).

W latach 1941–1948 uczęszczał do Szkoły Powszechnej im. Jana Kantego w Skołyszynie, a następnie w latach 1948–1952 do Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle. Studiował na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując 24 VI 1957 roku tytuł mgr inż. hydrogeologii

Do harcerstwa wstąpił w 17 VI 1945 roku, a przyrzeczenie harcerskie złożył 25 VII 1947 w Skalniku w powiecie Jasło. Zdobył stopnie harcerskie: młodzika (1947), wywiadowcy (1948) i ćwika (1949). W latach 70. początkowo działał w Kole Przyjaciół Harcerstwa w Szkole Podstawowej nr 107, a następnie w 1979 roku wstąpił do Szczepu Lotniczego „Słonecznych Dróg”. Pełnił funkcje: drużynowego XIX KI (1979–1983) i komendanta Szczepu Lotniczego „Słonecznych Dróg” (1984–1989). Był komendantem 11 obozów letnich i zimowych, członkiem Rady (1982–1989) i komendy (1982–1988) Hufca Kraków-Krowodrza oraz oboźnym podobozu „Małopolska” na Zlocie 70-lecia ZHP. W 1989 roku ze Szczepem Lotniczym „Gwiaździstego Szlaku” przeszedł do ZHP-1918, a następnie do Związku Harcerstwa Rzeczpospolitej, gdzie przez kolejne lata pełnił różne funkcje instruktorskie.

Zdobył stopnie instruktorskie: w 1979 roku – organizatora, w 1980 – przewodnika, w 1981 − podharcmistrza, a w 1982 – harcmistrza. Zdobył również stopnie: Harcerza Orlego (1982) i Harcerza Rzeczypospolitej (1986). W 1981 roku został przyjęty do Kręgu Puszczańskiego „Czarnego Dębu”, otrzymując miano „Wierny Kot”.

Dnia 4 III 1957 roku zawarł związek małżeński z Heleną Mariańską. Miał dzieci: Adama (ur. 1957), Gerarda (1961–2002), Joannę (ur. 1963, zamężną Folfasińską) i Piotra (ur. 1965). Do Szczepu Lotniczego „Słonecznych Dróg” należeli córka Joanna i syn Piotr, obydwoje byli drużynowymi w stopniu przewodnika.

Został odznaczony Srebrnym i Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia Polski Ludowej, Złotym Medalem „Zasłużony dla Geologii Polskiej” (1986), Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”, Srebrną Odznaką „Zasłużony dla województwa rzeszowskiego”, Srebrną Odznaką „Za pracę społeczną dla Miasta Krakowa”, odznaką „Zasłużony dla miasta Leska”, odznaką „Zasłużony dla miasta Tarnobrzega”, Odznaką Zasłużonego Pracownika Przedsiębiorstwa Hydrogeologicznego w Krakowie, Odznaczeniem Szczepów Lotniczych III kl. (1981). Posiadał tytuły Dyrektora Górniczego I, II i III stopnia oraz Inżyniera Górniczego I, II i III stopnia.

Zmarł 28 I 2014 roku i został pochowany w asyście sztandarów szeregu jednostek harcerskich na cmentarzu Batowickim (kw. CCC, rz. 5, gr. 6).

Komorowski J., Niepokornych „Droga do Orłów”. Siedemdziesiąt lat krakowskiej „dziewiętnastki”, Kraków 2001, Wcisło R., Baziur G., Niestrudzonych „Droga do Orłów”. Cz. 2. 2001−2011. Jubileusz 80-lecia, Kraków 2011; Wojtycza K., Hufiec Kraków-Krowodrza w latach 1973–1989, Kraków 2014; Archiwum Komendy Hufca ZHP Kraków-Krowodrza, Rozkazy Komendy Hufca Kraków-Krowodrza z lat 1973−1989; http://monografia19kldh.pl/www/articles.php?article_id=254.

hm. Kazimierz Dziedzic